mieć pociąg do

См. также в других словарях:

• pociąg — m III, D. u, N. pociąggiem; lm M. i 1. «zespół połączonych ze sobą wagonów i lokomotywy albo wagonu silnikowego, odbywający jazdę po wytyczonej trasie, po szynach, lub przygotowany do drogi» Pociąg elektryczny, motorowy, parowy. Pociąg osobowy,… …   Słownik języka polskiego

• mieć się ku sobie — {{/stl 13}}{{stl 7}} odczuwać wzajemny pociąg, wzajemną skłonność do siebie, sympatię, miłość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młodzi mają się ku sobie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieć się — przestarz. Mieć się ku sobie «odczuwać wzajemną żywą sympatię, miłość, pociąg»: Wiedzieli wszyscy, że Kryska i Kacper (...) mieli się ku sobie. Z. Kossak, Wina. Jak się rzeczy mają zob. rzecz 8. Mieć się na baczności (przed kimś, przed czymś) zob …   Słownik frazeologiczny

• ciągnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, ciągnąćnę, ciągnąćnie, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować przemieszczanie się czegoś stawiającego opór; wlec, przeciągać, prowadzić :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czuć — ndk Xa, czuję, czujesz, czuj, czuł, rzad. czuty 1. «doznawać wrażeń zmysłowych» Czuć chłód, wilgoć, zapach. Czuć ból, głód, pragnienie. Czuł, jak mu serce bije, jak krew uderza do głowy. ◊ Nie czuć nóg, rąk «mieć zmęczone nogi, ręce; być bardzo… …   Słownik języka polskiego

• mięta — 1. żart. Czuć, poczuć do kogoś miętę (przez rumianek) «czuć, poczuć do kogoś sympatię, skłonność, mieć pociąg do kogoś»: Ona to agentka FBI, która „czuje miętę” do przystojnego kolegi po fachu. WO 01/04/2000. 2. pot. To (dla mnie, dla niego itp.) …   Słownik frazeologiczny

• mięta — ż IV, CMs. mięcie; lm D. mięt 1. «Mentha, roślina zielna z rodziny wargowych, występująca w wielu gatunkach, głównie w umiarkowanej strefie półkuli północnej; rośnie dziko, niektóre gatunki uprawiane są też jako rośliny ozdobne lub lecznicze, np …   Słownik języka polskiego

• pióro — n III, Ms. piórze; lm D. piór 1. «wytwór naskórka ptaków składający się z części dolnej (dudki) i górnej (stosiny), z której wyrastają w dwie strony gęste promienie, tworzące tzw. chorągiewkę; w lm upierzenie» Pióra ptasie puchowe, pokrywowe.… …   Słownik języka polskiego

• szósta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż odm. jak przym. Ia, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} godzina szósta (osiemnasta lub szósta rano) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć pociąg o szóstej. Za pięć szósta. Uporać się z czymś do szóstej. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… …   Słownik frazeologiczny

• Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia